Πέμπτη 7 Απριλίου 2016

Ου φονεύεις...τον έρωτα για ζωή!

Βλέπεις μόνο το γκρι του ουρανού, 
χάνεις το νόημα του τραγουδιού, 
μετράς της θάλασσας τα κύματα,
σαλπάρεις με ληγμένα αισθήματα.

Απαιτείς χάρες, πουλάς υποχρέωση, 
σκοτώνεις την ελεύθερη δέσμευση,
φουσκώνεις μπαλόνια ματαίωσης και θυμού, 
κρατάς μες στη βροχή ομπρέλα μπαμπού.

Βουλιάζεις σε λάκκο με άπειρα πεφταστέρια,
σωπαίνεις μπρος σε λουλούδια σε παρτέρια,
ψάχνεις το κλειδί του παραδείσου στα χαλάσματα,
θρέφεσαι με σταγόνες πόνου και ποτάμι κλάματα.

Φτάνεις με τη σκέψη ως του γκρεμού την άκρη, 
φυλακίζεσαι μες σε γλυκιά οφθαλμαπάτη,
δειλιάζεις να κάνεις άλματα τις νύχτες,
ξυπνάς και μαδάς μόνος μαργαρίτες.

Τρομάζεις με τη φλόγα της καρδιάς των φύλλων, 
γεύεσαι τον κόσμο με αποτυπώματα δαχτύλων,
κλείνεις τα αυτιά στο κάλεσμα των πουλιών, 
ξεβράζεις λόγια φτηνών υλικών.

Εύχεσαι να σπάσουν τα φτερά του ταξιδευτή, 
ζηλεύεις που σε δέσανε με σκοινί από παιδί,
γκρινιάζεις για το άδειο σου ποτήρι, 
ζητιανεύεις ψίχουλα αγάπης απ'τα χείλη.

Βαδίζεις στην ακροθαλασσιά βουλιάζοντας στην άμμο της, 
παγώνεις την άνοιξη της ύπαρξης, το χάδι της,
παραμυθιάζεσαι με μελωδίες από σειρήνες παλιάς εποχής, 
ποντάρεις στο αύριο και χάνεις τη μαγεία της στιγμής.

Πασπατεύεις κορμιά χωρίς ίχνος σκιρτήματος, 
επιλέγεις ανθρώπους με λειτουργία εξαρτήματος.
Μεθάς από αδυναμία, πέφτεις σε νάρκη ατομική,
μηδέν σπινθήρισμα, μηδέν αναπνοή.



Ευγενία Δουβαρά





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εμφανιζόμενη ανάρτηση

Ου φονεύεις...τον έρωτα για ζωή!

Βλέπεις μόνο το γκρι του ουρανού,  χάνεις το νόημα του τραγουδιού,  μετράς της θάλασσας τα κύματα, σαλπάρεις με ληγμένα αισθήματα. ...