Ευγενία Δουβαρά : Σκέψεις ελευθερίας...

Ποιος είναι πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος; Και πώς αλήθεια ορίζεται η ελευθερία; Πώς μετά από πολλά χρόνια καταπίεσης και δουλείας οι άνθρωποι εναντιώθηκαν στον εξωτερικό δυνάστη; Και τι γίνεται με τα δεσμά μέσα μας; Από τι κινδυνεύουμε περισσότερο να νιώθουμε περιορισμένοι;

Θυμάμαι μια ωραία ιστορία, μάλλον παραβολή θα την ονόμαζα.Κάποτε,κάποιος είχε μια κατσαρόλα με κρύο νερό πάνω στο μάτι της κουζίνας κι εκεί μέσα έριξε ένα βάτραχο.Ένα βάτραχο τυχαίο, που δε διέφερε σε κάτι από τους υπόλοιπους,τουλάχιστον με μια πρώτη ματιά.Κι αφού τον τοποθέτησε στο νέο αυτό περιβάλλον, τον άφησε για λίγο να το δει,να το επεξεργαστεί.Ύστερα από λίγο,άναψε το μάτι της κουζίνας στην πιο χαμηλή φωτιά.Ο βάτραχος συνέχιζε ανέμελα το μπάνιο του.Στη συνέχεια και αφού άφησε λίγη ώρα να περάσει, ο άνθρωπος δυνάμωσε τη φωτιά μια σκάλα.Ο βάτραχος, κύριος, συνέχισε να κινείται, αλλά με μια μικρή ανησυχία στο μάτι,γιατί άρχισε να αντιλαμβάνεται τη μικρή αλλαγή στις εξωτερικές συνθήκες.Μετά από λίγη ώρα,ο άνθρωπος δυνάμωσε λίγο ακόμα τη φωτιά.Ο βάτραχος ένιωσε μικρή δυσφορία,ελλάτωσε τις κινήσεις του.Το έργο συνεχίστηκε μέχρι που ο βάτραχος έγινε... βραστός στην κατσαρόλα!Ξέρετε τι θα συνέβαινε στην περίπτωση που το νερό έβραζε ήδη και ρίχναμε το βάτραχο μέσα;Θα βλέπαμε τον βάτραχο να πηδά έντρομος έξω από την κατσαρόλα πριν προλάβουμε να πούμε κίμινο!

Αυτό είναι ένα μόνο παράδειγμα του πώς κανείς εκπαιδεύεται να προσαρμόζεται στις συνθήκες που του επιβάλλουν.Και καλά ο βάτραχος,αλλά ο άνθρωπος που μπορεί να κρίνει και ακολούθως να αποφασίζει για τη ζωή του;Αξίζει να αναρωτηθούμε οι άνθρωποι για το πού φτάνει η ματιά μας, ποια είναι τα όριά μας.Είναι αυτά που βλέπουμε;Είναι αυτά που μας ορίζουν;Το σίγουρο είναι ότι τα όρια τα ορίζουμε εμείς.Κάποιες φορές είναι περιορισμοί τους οποίους πρέπει να αποδεχτούμε και να πορευτούμε με την επίγνωση ότι επηρεάζουν την ύπαρξή μας.Κάποιες φορές είναι περιορισμοί που πρέπει να υπερπηδήσουμε για να ανοίξουμε νέους δρόμους, να δούμε τι υπάρχει πίσω από το λόφο,έξω από την κατσαρόλα,πέρα από τον ορίζοντα.Αναζητώντας ο καθένας μας το δικό του νόημα ζωής κι ελευθερίας...

Διαβάστε επίσης: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BD%CE%B1%CE%B6%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82_%CE%BD%CF%8C%CE%B7%CE%BC%CE%B1_%CE%B6%CF%89%CE%AE%CF%82

Δείτε και την πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση του Αλκίνοου Ιωαννίδη:
http://www.alkinoos.gr/el/news.html

"Οι σκέψεις μου είναι ελεύθερες, βαθιά μέσα μου θαμμένες.
Τρέχουν μέσα στο μυαλό μου όπως οι σκιές τη νύχτα.
Κανένας κυνηγός δεν μπορεί να τις τουφεκίσει,
κανένας άνθρωπος να τις λεηλατήσει.
Ό,τι και να συμβεί, οι σκέψεις μου ελεύθερες θα μείνουν".

στίχοι ενός παλιού παραδοσιακού γερμανικού τραγουδιού, που απαγορεύτηκε από τους ναζί και γράφτηκε ως παρηγοριά σε όσους υπέφεραν από βασανιστήρια κατά την περίοδο των θρησκευτικών διωγμών (από το βιβλίο της Emmy van Deurzen "Η Ψυχοθεραπεία και η Αναζήτηση της Ευτυχίας")

Ευγενία Δουβαρά