Αγαπημένη μου μαμά,
ναι, εγώ είμαι. Μην τρίβεις τα μάτια σου -κάνει κακό, μου έλεγες-. Αποφάσισα να σου γράψω ένα γράμμα διαδικτυακό, σαν τις φωτογραφίες που με έβγαζες όταν έπαιζα και βιαζόσουν να τις αναρτήσεις για να τις δουν οι φίλοι σου.Θυμάσαι εκείνη τη φορά που πήγαμε στη θάλασσα μαζί;
Εγώ είχα πάρει τα καινούρια μου γυαλιά, γιατί με αυτά θα μπορούσα πλέον να κάνω συναρπαστικές βουτιές. Εσύ είχες πάρει το ηλεκτρονικό σου τσιγάρο, γιατί ήλπιζες ότι θα σε βοηθήσει να το κόψεις τελείως. Εγώ έτρεξα και βούτηξα μέσα στο νερό κι έβγαλα μια τσιρίδα "Ααααααααααα!!!!", σαν τώρα τη θυμάμαι. Εσύ, ενώ τακτοποιούσες τα πράγματα, είπες "Αυτό που έκανες δεν ήταν και τόσο έξυπνο". Εγώ μετά έπεσα στα ρηχά και σου φώναζα όλο χαρά να με κοιτάξεις. Εσύ έβγαλες το κινητό σου και στόχευες προς το μέρος μου. Εγώ είπα "Εμένα βγάζεις;" και στήθηκα φορώντας το πιο τέλειο χαμόγελό μου. Εσύ δεν απάντησες και άλλαξες προσανατολισμό, στόχευες πια στα αριστερά μου. Εγώ σου φώναξα να με δεις πώς κολυμπάω. Εσύ μου έκανες παρατήρηση να μη μιλάω δυνατά, γιατί με ακούει όλος ο κόσμος. Εγώ σου είπα "Σταμάτα να μου κάνεις Σσσσσσσσς!, θα συνεχίζω να φωνάζω, μέχρι να με κοιτάξεις!". Εσύ με κοίταξες φανερά εκνευρισμένη κι ύστερα έπιασες το κινητό σου. Εγώ ούρλιαξα "Είδα ένα ψάρι και του έριξα μια πέτρα, αλλά λόγω βαρύτητας δεν το έφτασε!". Εσύ μίλαγες στο κινητό με το hands free και δεν "έπιασες" ούτε λέξη από τον υπέροχο συλλογισμό μου. Εγώ τσίριξα ότι δε μου αρέσει η θάλασσα. Εσύ μουρμούρισες κάτι που δεν κατάλαβα, αλλά δεν ήταν καλό, αν έκρινα σωστά από το ύφος σου. Εγώ είπα αποφασιστικά "Άλλη φορά να πάμε στην πισίνα, που πάει και ο Δημήτρης!". Εσύ μου απάντησες "Στα' λεγα, αλλά δε με ακούς ποτέ".
Να σου πω την αλήθεια, μαμά, μπορεί να μη φαινόταν, αλλά σε άκουγα και μάλιστα πολύ. Σου πέρασε από το μυαλό μήπως εσύ δεν άκουγες όλα όσα σε προκαλούσα να κάνουμε μαζί; Δεν ήθελα πολλά -από τότε ολιγαρκής-. Μόνο να με κοιτάς, να με καμαρώνεις, να γελάς μαζί μου, να παίζουμε, να λύνεις όλες τις απορίες μου, να με χορεύεις, να μου τραγουδάς, να κολυμπάς πιο βαθιά από μένα -ναι,τώρα το παραδέχομαι-, να περνάμε όμορφα οι δυο μας, να, να, να... Θες κι άλλα;... Να γιατί αγαπώ τα σταυροδρόμια, γιατί ήθελα εγώ κι εσύ, εσύ κι εγώ, να είχαμε πιο πολύ συναντηθεί!
Μα, επειδή τα χρόνια πέρασαν και πίσω δε γυρνούν κι έρχονται άλλα καλύτερα και πιο δύσκολα, θέλω να σου πω κάτι σημαντικό. Ορκίσου, μαμά, ότι θα κρατήσεις μυστικό τον πολύτιμο θησαυρό μου. Φίλα σταυρό! Σοβαρά τώρα... Λοιπόν, μαμά, να είσαι βέβαιη ότι φροντίζω το παιδί μέσα μου, το ενθαρρύνω, το παινεύω, το μαλώνω, το παίρνω αγκαλιά, το χαίρομαι, το κρατώ από το χέρι και προχωράω, το βουτάω στο βυθό, το ανοίγω στον ωκεανό, το βγάζω περίπατο στη βροχή, με πολλή λαχτάρα για ζωή, με ελάχιστη παραπάνω από χτες γνώση, με ελπίδα για καινούρια λάθη, με πίστη στις ομορφιές της ψυχής, με κομμένη από την αγωνία αναπνοή, με γερά κότσια και το πιο σπουδαίο είναι ότι τα κάνω όλα αυτά και αντέχω να μη με κοιτάς πια, αλλά μου φτάνει που με φρόντισες όσο καλύτερα μπορούσες. Ουφ, το 'πα! Α και κάτι ακόμα, μαμά, σ'αγαπώ!
Έτοιμος για την επόμενη βουτιάαααα!!!3,2,1...
Μπλμπλμπλμπλ
(Η εικόνα είναι από την ιστοσελίδα https://www.aliexpress.com/item/Seascape-canvas-painting-scenery-prints-poster-cartoons-poster-children-room-decoration-canvas-prints-sea-world-summer/32545504588.html).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου